به نقل از سازمان بنادر و دریانوردی، محمد راستاد با اعلام این خبر، توضیح داد: آب توازن که جهت حفظ ثبات و تعادل کشتیها در مخازن خاصی نگهداری میشود، میتواند حاوی موجودات مضر، عوامل بیماریزا و گونههای دریایی مهاجم باشد.
وی ادامه داد: گونههای دریایی مهاجم میتوانند اکوسیستمهای محلی را مختل کرده و بر تنوع زیستی تاثیر بگذارند و خسارات اقتصادی زیادی به بار آورند از این رو، کنوانسیون مدیریت آب توازن کشتیها در سال ۲۰۰۴ به منظور جلوگیری از انتشار این گونهها به مناطق غیر بومی و بروز آسیبهای فوق تصویب شد و کشتیها را موظف کرد آب توازن خود را به منظور برداشت آن از نقاط بی خطر و تصفیه آن جهت پاکسازی ارگانیزم ها و عوامل آسیب رسان به شیوه های مختلف تعیین شده در دستورالعمل های این کنوانسیون مدیریت کنند.
معاون وزیر راه و شهرسازی اضافه کرد: از تاریخ ۱۸ شهریور ماه سالجاری، رعایت مفاد کنوانسیون شامل عدم تخلیه آب تصفیه نشده مخازن در دریا، نگهداری طرح مدیریت آب توازن و دفتر ثبت وقایع آب توازن بر روی کشتی، بازرسی و صدور گواهینامه های مربوطه، نمونه برداری از مخازن آب توازن در صورت نیاز برای کشتی های جدید، الزامی شد.
به گفته راستاد، کشتی های جدیدی که از تاریخ ۸ سپتامبر ۲۰۱۷ (۱۸ شهریور ماه ۱۳۹۶) و بعد از آن ساخته یا تحویل داده شوند، ملزم به نصب سیستم های پردازش آب توازن (طبق مقرره D-۲ کنوانسیون) هستند.
بر اساس این گزارش، در هفتاد و یکمین اجلاس کمیته حفظ محیط زیست دریایی (MEPC۷۱)، سازمان بین المللی دریانوردی (ْآیمو) موافقت کرد تا به کشتیهای موجود، فرصتی دوساله برای انطباق با الزامات D-۲ و نصب سیستمهای پردازش آب توازن داده شود و این کشتیها تا سال ۲۰۱۹ موظف به تبادل آب توازن در طول مسیر هستند (بر اساس مقرره D-۱ کنوانسیون مدیریت آب توازن کشتیها).
مرکز منطقهای راپمی طی بخشنامه ای (MEPC۵۹/INF,۳) از تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۰۹ همه شناورهای ورودی از خارج از منطقه دریایی راپمی را موظف به تعویض آب توازن خود، در حین حرکت در فاصله حداقل ۲۰۰ مایل دریایی از نزدیکترین خشکی و در عمق حداقل ۲۰۰ متر کرده است.